از قصه مجنوني گلهاي بهار يک پيرهن ساده به رنگ خون بود
از تاب دل غم زده مادر تو يک چادر خاکي به در منزل بود
از بود و نبود اين بمب در روز وداع هرگز نکنداز کم از رتبه تو